De Coromandel

Hallo lezers!

Na een tijd alleen dagtrips te hebben gedaan ben ik er vorige week weer eens echt met koffer en al op uit getrokken. Dit keer ging de reis richting de Coromandel, een schiereiland dat op zo’n vier uur rijden van Auckland ligt. Het gebied is erg heuvelachtig en voor een groot deel bedekt met subtropisch regenwoud, wat zorgde voor erg mooie plaatjes maar ook onmogelijk veel bochten onderweg, wat mijn hoofd en maag niet zo leuk vonden, bluhh... Ik had een hostel geboekt in Whitianga, een klein plaatsje wat in deze tijd van het jaar nogal uitgestorven bleek. Na een mislukte poging om de ferry te nemen (continuous service, uhuh) ben ik maar naar het plaatselijke museumpje gedaan, waar ik -niet geheel onverwachts- de enige bezoeker was. Nadat ik weer wat wijzer was geworden over Captain Cook en de geschiedenis van het dorp, ben ik naar de fietsenwinkel gegaan om een fiets te huren voor de volgende dag: ik kwam hier uiteraard in eerste instantie voor de omgeving, en niet voor dit gehucht ;-)

De volgende dag was ik dus weer vroeg in de veren voor de ferry, poging 2. De ‘ferry’ (lees: badkuip met motor) ging dit keer gelukkig wel, en na een kort ritje kon mijn fietstocht beginnen. Eerste stop: Hot Water Beach! Onder een deel van dit strand zit een hoop geothermische activiteit, en daardoor komt er heet water omhoog geborreld als je een kuil graaft (soms wel met temperaturen tot 65 °C!). Dit resulteerde in Duitse taferelen met tientallen mensen die kuilen aan het graven waren en er vervolgens in gingen zitten: een erg grappig gezicht. Nog mooier was toen het vloed werd: alle mensen die heerlijk aan het verschrompelen waren in hun zelfgegraven hottub werden verrast door een plens koud zeewater van de inkomende golven. Helaas was ik zelf een van die mensen (…), dus leek het me een goed moment om door te fietsen naar Hahei. Dit kleine kustplaatsje is vooral bekend om Cathedral Cove: een erg mooie inham in de rotsen omgeven door een net zo mooi strand (zie foto’s). Na een wandeling met fenomenale uitzichten was het tijd om weer terug te gaan naar het hostel; na 3 maanden fietsloos te zijn geweest ineens 43 km fietsen in heuvelachtig gebied en nog een paar km te wandelen tussendoor, begonnen mijn benen eerlijk gezegd ook een beetje te protesteren. Iedereen in het hostel vond het sowieso maar raar dat ik ging fietsen, maarja, als Nederlandse heb je toch een eer hoog te houden ;-)

Terug in Auckland was er ook weer een hoop te zien en te doen. Zo gaf het Auckland Symphonic Orchestra een concert, en aangezien ik meestal wel van klassieke muziek kan genieten heb ik me er maar aan gewaagd. Het was heel erg mooi en herkenbaar, met stukken uit Romeo and Juliet, the Lord of the Rings en West Side Story (zie de video)! Ook ben ik naar een stand-up comedy show geweest (kreeg ineens last-minute een kaartje aangeboden), wat ging over de Aziaten die Nieuw Zeeland overnemen met hun vreemde gewoonten: ook erg herkenbaar ;-) Verder lijkt het met de pubquiz ook alsmaar beter te gaan: na de eerste prijs vorige keer, wonnen we dit keer de jackpot (150 dollar bartegoed) met een team van vijf man; dat wordt flink doordrinken de volgende keer! Vandaag heb ik met een groepje vrienden een wandeling gedaan in de Waitakere Ranges, een natuurgebied vlakbij Auckland. Ik denk dat ik morgen maar eens gewoon een dagje lui ga doen :-)

Qua stageproject is er goed en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat mijn begeleider wat vaker aanwezig was de afgelopen twee weken, dus er is iets meer duidelijkheid over waar ik mee bezig zou moeten zijn. Het slechte nieuws is dat het steeds realistischer begint te worden dat de GPS apparaatjes pas na het einde van mijn stage worden geleverd (ze worden momenteel gebouwd maar er zijn wat problemen). Erg jammer natuurlijk, gezien alle voorbereiding en omdat ik dat het leukste/interessantste deel vond van dit project.. Maargoed, dit is iets wat totaal buiten mijn macht ligt dus ik kan er helaas weinig aan veranderen (kan moeilijk zelf gaan zitten sleutelen ;-) ). Mijn werk komt nog wel van pas, want Sky moet nog zeker tot februari aan het project werken, en waarschijnlijk gaat er daarna weer een andere student mee verder. Nouja, ook al is mijn rapport straks niet bepaald spectaculair, ik maak wel een hoop mooie dingen mee. Zo hebben we bijvoorbeeld al heel wat interessante soorten gezien zoals een Little Blue Penguin, een albatros en een Southern Giant Petrel (een soort die je normaal alleen richting Antarctica ziet, erg speciaal dus). In ieder geval ontwikkel ik mijn vogelspotter-skills, haha ;-)

Over een paar dagen ga ik op mijn volgende tripje, dit keer naar de Bay of Islands. Hier ga ik o.a. een boottocht doen en er is een best grote kans om wilde dolfijnen te zien (en met héél veel geluk kun je er zelfs mee zwemmen). Fingers crossed dus!

Hei konā rā! (vertaling: tot ziens!)
Annemiek