Dolfijnen en meer in de Bay of Islands!

Hallo lezers,

Ik heb alweer genoeg verhalen voor een nieuw reisverslag, want ik ben zojuist teruggekomen van alweer een weekendje weg (jaja, vanaf nu zit de vaart erin)! De afgelopen dagen zat ik ‘up north’, om precies te zijn in de Bay of Islands: een baai met daarin 144 kleine eilandjes, met een fijn subtropisch klimaat. Leuk feitje is dat onderzoek in 2006 heeft uitgewezen dat dit gebied onder een van de blauwste luchten ter wereld ligt; alleen de lucht boven Rio de Janeiro is blijkbaar blauwer. Gelukkig was het de helft van de tijd dat ik er was redelijk goed weer, dus heb ik dit zelf ook nog even kunnen beoordelen ;-) Sowieso valt me op dat veel kleuren in Nieuw Zeeland feller lijken: het gras is hier toch echt groener dan thuis!

De eerste dag van mijn trip bestond vooral uit de busreis van Auckland naar Paihia (het dorpje waar ik verbleef), een korte wandeling naar een uitzichtpunt en iets te lang bubbelen in de hottub (leuk, die hostels hier). Voor de volgende dag stond de ‘Discover the Bay’ cruise op de planning: ruim vier uur lang rondvaren op een boot met als doel zoveel mogelijk van de baai te zien. De dag begon goed met een hoop wilde dolfijnen; eerst een groep in de verte waar we niet bij konden komen (ondiep water), maar later ook een grote groep van zo’n 20 dolfijnen die met onze boot meezwommen en –sprongen! :-D Helaas mochten we er niet mee zwemmen omdat er jonge dolfijnen in de groep waren, maar het is natuurlijk wel goed dat ze strenge regels hebben om de dieren te beschermen :-) Na de ontmoeting met de dolfijnen zijn we doorgevaren naar ‘the Hole in the Rock’, wat in feite niet meer is dan een tunnel dwars door een eiland, die gedurende de afgelopen miljoenen jaren is uitgesleten door het zeewater. Op zich best mooi maar verder niet heel speciaal, ware het niet dat de Nieuw Zeelanders er een attractie van hebben gemaakt er doorheen te varen. De zee was echter best ruw en na een kwartier met de boot voor de ingang van de tunnel te hebben gelegen deelde de kapitein mee dat het hem vandaag niet ging lukken. Veel mensen op de boot reageerden opgelucht, want het leek inderdaad niet bepaald een slim plan met de grootte van onze boot in verhouding tot het gat en de hoge golven. Maar toen hoorden we de motoren ineens aanzwellen en VROEMMM, daar gingen we. De zojuist opgeluchte mensen gillen, de kapitein lachen. Malloot :-P Na al deze spanning zijn we doorgevaren naar Urupukapuka Island voor een lunch- en wandelstop, en daarna was het alweer tijd om terug te keren. Op de terugweg ben ik in Russell uitgestapt, een plaatsje dat vroeger de hoofdstad van Nieuw Zeeland was. Het was wel een mooi dorpje maar eerlijk gezegd is er tegenwoordig niet zoveel te beleven, behalve dat ze erg lekkere Fish & Chips hadden, geserveerd in een krant. Een lekkere afsluiting van een leuke dag :-)

De laatste dag ben ik naar de Waitangi Treaty Grounds geweest, een plaats waar een van de belangrijkste gebeurtenissen in de historie van Nieuw Zeeland heeft plaatsgevonden. Hier werd op 6 februari 1840 namelijk het Verdrag van Waitangi ondertekend, een overeenkomst tussen de Maori en de Engelsen over de verdeling van het land in ruil voor privileges voor de Maori, de oorspronkelijke bewoners. Beetje lullig dat de Maori-vertaling van het document op één kritiek punt ietsjes anders was dan de Engelse versie, waardoor de Maori zich niet realiseerden dat het document wat ze tekenden ervoor zorgde dat heel het land in een klap toebehoorde aan het Britse Rijk. Tot op de dag van vandaag bestaan hier nog meningsverschillen over. Na een interessante tour en een cultural performance met angstaanjagende Maori-mannen (zie foto’s), ben ik met een omweg via de Haruru Falls weer terug gewandeld naar het hostel, om mezelf klaar te maken voor de busrit terug naar Auckland.

Na al mijn verhalen over tripjes lijkt het trouwens net alsof ik hier alleen maar vakantie vier, maar doordeweeks werk ik nog wel gewoon aan de stage hoor, wees niet bang ;-) Alleen vind ik het veel leuker om jullie te vertellen over mijn uitstapjes en avonturen, dan over mijn dagen achter de computer, het lezen van literatuur, vage computerprogramma’s en andere problemen die ik probeer op te lossen. Daarom kunnen jullie mijn volgende verslagje over ongeveer een week of twee verwachten: dan ga ik namelijk een weekendje naar Rotorua!

Tot snel,
Annemiek