New Plymouth & Waitomo
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
21 Juni 2014 | Nieuw Zeeland, New Plymouth
Hallo allemaal!
Ik zit dit verslagje te typen vanuit de met hout bekleedde woonkamer van mijn hostel in Waitomo, op de bank voor een brandende koutkachel en met een tien weken oude labrador-puppy aan mijn voeten. Genieten!
Maar mijn verhaal begint een week geleden: toen ben ik namelijk samen met Anneloes een lang weekend naar New Plymouth geweest, een stadje aan de zuidwestkust van het Noordereiland en vooral bekend om de nabijgelegen vulkaan, Mount Taranaki. Na vele uren in de bus plus een uurtje of twee vertraging door een file i.v.m. de Fieldays (wat geloof ik het beste beschreven kan worden als de NZ variant van de Zwarte Cross), doemde er in de verte dan toch eindelijk een berg op. En wat voor een! Ik geloof dat iedereen (hoe jong of oud dan ook) die je vraagt om een berg te tekenen, dit zou tekenen ;-) (zie foto’s). Aangezien we pas in de namiddag aan kwamen, hebben we alleen een korte wandeling gemaakt langs de kust en -iets te pittig- gegeten bij de Mexicaan, om vervolgens vroeg naar bed te gaan. Reizen maakt moe, zelfs als je in een bus in de file staat!
De volgende dag was ik redelijk vroeg uit de veren (7:00 uur) om toch nog even Nederland-Spanje te kijken in het hostel :-P Na de wedstrijd gingen we weer op pad, op weg naar de plaatselijke autoverhuurder. In een babyblauwe huur-Daihatsu vervolgden we onze weg richting Mount Taranaki. Hoe dichterbij we kwamen, des te meer ik me realiseerde hoe gigantisch groot die berg wel niet is! We hebben de rest van de dag besteed aan een wandeling, eerst een stuk de berg op (niet naar de top, dat is gevaarlijk in de winter) en daarna terug via een bos dat voor een groot deel in mos is bedekt (‘Goblin forest’). Het bos bleek wat uitdagender dan verwacht met ladders klimmen en een pad dat op sommige plekken half verdwenen was door de regen van de afgelopen week. De kop warme chocolademelk op het einde hadden we dus wel verdiend!
Na een kort weekje in Auckland zit ik in nu dus alweer in Waitomo: bovengronds een erg mooi gebied met de karakteristieke groene heuvels, maar toch vooral bekend om de grottenstelsels die zich hier ondergronds bevinden. Ik had twee maanden geleden al voor hier een blackwater-rafting tour geboekt, waarbij je drijvend op een binnenband een ondergrondse rivier af gaat. Alleen hier aangekomen bleek dat ik de enige was die dag, en de tour daarom niet doorging! :-( Gelukkig wees de receptioniste van het hostel me op een aanbieding voor een soortgelijke tour bij een andere operator voor de dag erop. De volgende dag wurmde ik me dus samen met de (half-Nederlandse) gids en twee andere toeristen door een kleine opening in de grond het grottenstelsel in. Achteraf was het tuben maar een klein onderdeel van deze tour, maar dat betekende ook meer tijd voor andere dingen! Klimmen, klauteren, kruipen, zwemmen en soms zelfs kopje onder om verder te komen (door de regen stond het water erg hoog, een paar dagen geleden was de hele grot zelfs afgesloten voor publiek). En echt duizenden glowworms; je kon op sommige plekken zelfs de reflectie in het water zien. Magisch!
Verder heb ik voor het eerst een levende Kiwivogel gezien! De Kiwi wordt hier vaak gebruikt als het nationale symbool, en komt dan ook nergens anders op de wereld voor. Aangezien Kiwi’s alleen ’s nachts actief zijn en erg schuw zijn, is de kans dat je ze in het wild ziet helaas best klein. Daarom besloot ik maar naar het Kiwi House te gaan in Otorohanga, waar ze een nachtverblijf voor ze hebben ingericht. De vogels waren echt super grappig om te zien, met hun dikke lichaam en kleine kop met lange snavel, hun gekke loopje, druk bezig met insecten zoeken in de grond. Alweer iets wat ik van mijn to-do lijstje kan afstrepen :-)
Oh ja, blijkbaar hebben sommige mensen in mijn mailinglijst geen mailtjes gehad van mijn afgelopen twee verslagen (over de dolfijnen-boottocht en het raften), waarschijnlijk door een fout in de website o.i.d. Hopelijk werkt dat nu weer, maar voor de geïnteresseerde mislopers: de verslagen zijn gewoon nog terug te lezen via het menu links ;-)
Liefs,
Annemiek
Ps. Hopelijk komen er binnenkort ook nog foto’s van de grottentocht, dat ligt er een beetje aan of mijn mede groepsgenoten de foto’s doormailen ;-)
Ik zit dit verslagje te typen vanuit de met hout bekleedde woonkamer van mijn hostel in Waitomo, op de bank voor een brandende koutkachel en met een tien weken oude labrador-puppy aan mijn voeten. Genieten!
Maar mijn verhaal begint een week geleden: toen ben ik namelijk samen met Anneloes een lang weekend naar New Plymouth geweest, een stadje aan de zuidwestkust van het Noordereiland en vooral bekend om de nabijgelegen vulkaan, Mount Taranaki. Na vele uren in de bus plus een uurtje of twee vertraging door een file i.v.m. de Fieldays (wat geloof ik het beste beschreven kan worden als de NZ variant van de Zwarte Cross), doemde er in de verte dan toch eindelijk een berg op. En wat voor een! Ik geloof dat iedereen (hoe jong of oud dan ook) die je vraagt om een berg te tekenen, dit zou tekenen ;-) (zie foto’s). Aangezien we pas in de namiddag aan kwamen, hebben we alleen een korte wandeling gemaakt langs de kust en -iets te pittig- gegeten bij de Mexicaan, om vervolgens vroeg naar bed te gaan. Reizen maakt moe, zelfs als je in een bus in de file staat!
De volgende dag was ik redelijk vroeg uit de veren (7:00 uur) om toch nog even Nederland-Spanje te kijken in het hostel :-P Na de wedstrijd gingen we weer op pad, op weg naar de plaatselijke autoverhuurder. In een babyblauwe huur-Daihatsu vervolgden we onze weg richting Mount Taranaki. Hoe dichterbij we kwamen, des te meer ik me realiseerde hoe gigantisch groot die berg wel niet is! We hebben de rest van de dag besteed aan een wandeling, eerst een stuk de berg op (niet naar de top, dat is gevaarlijk in de winter) en daarna terug via een bos dat voor een groot deel in mos is bedekt (‘Goblin forest’). Het bos bleek wat uitdagender dan verwacht met ladders klimmen en een pad dat op sommige plekken half verdwenen was door de regen van de afgelopen week. De kop warme chocolademelk op het einde hadden we dus wel verdiend!
Na een kort weekje in Auckland zit ik in nu dus alweer in Waitomo: bovengronds een erg mooi gebied met de karakteristieke groene heuvels, maar toch vooral bekend om de grottenstelsels die zich hier ondergronds bevinden. Ik had twee maanden geleden al voor hier een blackwater-rafting tour geboekt, waarbij je drijvend op een binnenband een ondergrondse rivier af gaat. Alleen hier aangekomen bleek dat ik de enige was die dag, en de tour daarom niet doorging! :-( Gelukkig wees de receptioniste van het hostel me op een aanbieding voor een soortgelijke tour bij een andere operator voor de dag erop. De volgende dag wurmde ik me dus samen met de (half-Nederlandse) gids en twee andere toeristen door een kleine opening in de grond het grottenstelsel in. Achteraf was het tuben maar een klein onderdeel van deze tour, maar dat betekende ook meer tijd voor andere dingen! Klimmen, klauteren, kruipen, zwemmen en soms zelfs kopje onder om verder te komen (door de regen stond het water erg hoog, een paar dagen geleden was de hele grot zelfs afgesloten voor publiek). En echt duizenden glowworms; je kon op sommige plekken zelfs de reflectie in het water zien. Magisch!
Verder heb ik voor het eerst een levende Kiwivogel gezien! De Kiwi wordt hier vaak gebruikt als het nationale symbool, en komt dan ook nergens anders op de wereld voor. Aangezien Kiwi’s alleen ’s nachts actief zijn en erg schuw zijn, is de kans dat je ze in het wild ziet helaas best klein. Daarom besloot ik maar naar het Kiwi House te gaan in Otorohanga, waar ze een nachtverblijf voor ze hebben ingericht. De vogels waren echt super grappig om te zien, met hun dikke lichaam en kleine kop met lange snavel, hun gekke loopje, druk bezig met insecten zoeken in de grond. Alweer iets wat ik van mijn to-do lijstje kan afstrepen :-)
Oh ja, blijkbaar hebben sommige mensen in mijn mailinglijst geen mailtjes gehad van mijn afgelopen twee verslagen (over de dolfijnen-boottocht en het raften), waarschijnlijk door een fout in de website o.i.d. Hopelijk werkt dat nu weer, maar voor de geïnteresseerde mislopers: de verslagen zijn gewoon nog terug te lezen via het menu links ;-)
Liefs,
Annemiek
Ps. Hopelijk komen er binnenkort ook nog foto’s van de grottentocht, dat ligt er een beetje aan of mijn mede groepsgenoten de foto’s doormailen ;-)
-
21 Juni 2014 - 10:23
Erik Feijen:
Annemiek, geweldig verhaal weer! Fantastisch landschap en evenzo mooie avonturen. Helaas is de foto van de Kiwivogel te 'zwart', ik was wel heel benieuwd na jouw verhaal en het onderschrift bij de foto. Anyway, nog veel plezier en liefs vanuit Doornenburg. Erik. -
21 Juni 2014 - 11:04
Alphons:
Jaloers...jaloers....jaloers je hebt het al vaak gelezen in de reacties op je reisverslagen,
wat een geweldig land! En wat is er veel te zien/doen, volgens mij is een half jaar
niet genoeg om alles te zien....jammer hè....dat wordt wel afkicken als je in september terug moet naar ons
kleine landje, maar eerst moet je nog veel genieten van je resterende tijd.
Ook geweldig dat Jos naar je toe komt....samen is uiteindelijk toch leuker om met een prachtig rondreis je stage tijd af te ronden.
Ik hoef het eigenlijk niet meer tegen je te zeggen....
je reisverslagen zeggen genoeg, maar toch nog een keertje dan...
BLIJVEN GENIETEN TOT HET BITTERE EIND !!!!
groetjes Pa
-
22 Juni 2014 - 21:59
Oma Lidy:
Dag Annemiek.Wat heb je weer een prachtig verslag geschreven van al jouw belevenissen.Je onderneemt ook van alles.Het is ook een prachtig land.Fijn dat je het zo goed maakt.Hier gaat het ook goed.Ik ben dit week-end samen met Marlou en Lidwien naar Brussel geweest.We hebben erg genoten.Zaterdag hebben we een tour gemaakt door de stad,wat en mooie stad,je kunt dan overal uitstappen om wat te bekijken.Jammer dat het allemaal zo vlug gaat.heerlijk zo met je dochters op stap te gaan.Annemiek veel succes met alles en veel liefs van Oma Lidy -
07 Juli 2014 - 22:36
Trees:
Annemiek, voor morgen een heel fijne verjaardag en blijf mooie verhalen schrijven, kunnen wij een beetje meegenieten, heel veel plezier nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
