Het laatste verslag

Hallo allemaal!

De afgelopen dagen heb ik weer een hoop mooie dingen gezien en meegemaakt. Na het schrijven van mijn laatste verslag ben ik doorgereisd naar Oamaru, een klein stadje aan de oostkust van het Zuidereiland. Ik kwam hier laat in de middag aan en na een snelle avondmaaltijd ging ik alweer op pad, want ik kwam hier vooral voor één ding: nog meer pinguïns! De hosteleigenaar gaf me een wandelroute naar een plek aan de kust waar ik ze zeker wel zou zien, en zei dat ze waarschijnlijk rond 19.00 uur aan land zouden komen na een dag vissen op zee. Warm aangekleed en gewapend met een thermoskan thee ging ik op pad naar de aangewezen plek, en toen was het wachten geblazen. En inderdaad: klokslag zeven uur hoorde ik wat geritsel in de bosjes en daar kwam een groepje Little Blue Penguins uit gewaggeld! Later volgden er nog een aantal. Erg schattig!

De volgende dag vertrok mijn bus pas laat in de middag, dus ik had nog ruim de tijd om het stadje Oamaru te verkennen. Ze hebben hier een ‘historic precinct’, een historische wijk waar allemaal gebouwen staan in de Victoriaanse stijl. Ook zijn er allemaal winkeltjes waar ambachtslieden hun werk laten zien en verkopen. Verder ben ik naar Steampunk HQ geweest, een soort kunstgalerij met allerlei gekke apparaten en dergelijke gemaakt van oud staal. Beide erg interessant! Hierna was het tijd om de bus te nemen naar Christchurch. Dit keer alleen voor een overnachting, want de volgende ochtend moest ik vroeg op het treinstation zijn voor de Tranzalpine Express, een van de mooiste treinritten ter wereld. Na een nachtje in de gevangenis te hebben geslapen (het hostel is gevestigd in een oude gevangenis, no worries :-P), werd ik opgepikt door een shuttlebusje die me naar het station bracht. De treinrit was inderdaad adembenemend mooi, en ondanks een comfortabele en goede zitplek heb ik zo’n driekwart van de rit in de ‘open wagon’ gestaan om foto’s te maken. In Greymouth (de eindbestemming van de trein) sliep ik in Noahs Ark, een hostel met allemaal thema-kamers. Ik kreeg een bed toegewezen in de pinguïn-kamer; lekker toepasselijk haha ;-)

De volgende dag vertrok ik alweer naar een ander stadje (Nelson), want de naam Greymouth doet het plaatsje eer aan: er was niet bar veel spannends te beleven... Nelson schijnt een van de zonnigste plaatsen van Nieuw Zeeland te zijn, maar, jullie raden het al: toen ik er was kwam het met bakken uit de hemel. Ik heb hier dan ook niet veel bijzonders gedaan, maar even een dagje niks doen is ook wel eens lekker :-) Verder kreeg ik die dag het mailtje dat ik geslaagd ben voor mijn masteropleiding, dus dat maakte de dag sowieso al goed! Hierna ben ik doorgereisd naar Kaikoura, een klein kustplaatsje waar ik een aantal dagen zou verblijven omdat ik erg graag een ‘dolphin encounter’ tour wilde doen: zwemmen met wilde dolfijnen. De tocht werd echter drie dagen op rij gecancelled vanwege de ruwe zee en harde wind. In die tijd heb ik een paar mooie wandelingen in de omgeving gedaan en talloze zeehonden gezien. De laatste dag van mijn verblijf was er goed nieuws, want de tour ging door! Ik helemaal blij, maar eenmaal op zee sloeg het weer om en moesten we terugkeren (het was ook niet erg prettig met metershoge golven). Geen dolfijnen dus, helaas! Ik kon echter niet langer wachten op nog een kans, want ik moest doorreizen naar Christchurch om te wachten op hoog bezoek 8-) Dat ben ik nu aan het doen, en ben ondertussen ook meteen wat wasjes aan het draaien en dit verslag aan het typen.

Het begon allemaal afgelopen februari, toen ik in Amsterdam op het vliegtuig stapte op weg naar een groots en onbekend avontuur. Nu, ruim een half jaar later en een hoop levenservaring, nieuwe vrienden en een masterdiploma rijker, is het bijna tijd om weer terug te reizen naar Nederland. Echter, niet voordat ik eerst nog drie weken met een campertje ga rondreizen samen met Jos (die momenteel ergens in het luchtruim boven Australië hangt ;-) )! De foto’s en verhalen van deze reis zien en horen jullie wel weer als ik terug ben, want dit is mijn allerlaatste blog vanuit Nieuw Zeeland.

Allemaal heel erg bedankt voor het lezen van mijn reisverslag, ik vond het leuk om jullie reacties te lezen en ook fijn om te zien dat flink wat mensen mijn verhalen een half jaar lang bleven volgen. Ik hoop dat het jullie heeft geïnspireerd om ooit eens deze kant van de wereld te bezoeken, mocht die kans zich voordoen; ik kan het jullie zeker aanraden! Ik weet in ieder geval zeker dat Nieuw Zeeland nog niet het laatste van mij heeft gezien :-) Maar voordat ik terug kan zal ik toch eerst moeten beginnen aan een nieuw avontuur: het werkende leven. Laten we hopen dat dat snel kan gaan beginnen!

Liefs vanuit het winterse Christchurch en tot ziens in ons relatief warme kikkerlandje ;-),
Annemiek