Taupo en weer een jaartje ouder
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
14 Juli 2014 | Nieuw Zeeland, Taupo
Na twee weekjes niet veel bijzonders te hebben meegemaakt, zat afgelopen week weer vol leuke dingen. Ten eerste was ik natuurlijk jarig! Omdat mijn verjaardag hier eerder startte dan bij jullie, moest ik nog wel een paar uurtjes wachten op de meeste felicitaties van thuis. Bedankt allemaal nog! Op de post moet ik helaas nog wat langer wachten, want al hebben meerdere mensen gevraagd of het kaartje dat ze hebben gestuurd nog is aangekomen, heb ik er tot op heden welgeteld 1 ontvangen :-P Ik hoop dat ze alsnog binnen komen! Op mijn verjaardag zelf heb ik lekker lui gedaan, met Skypen met het thuisfront, een appeltaart bakken, een filmpje kijken en ’s avonds naar de pubquiz. We werden derde, en iedereen vond de Hollandse appeltaart erg lekker ;-) Afgelopen zaterdag heb ik het nogmaals gevierd met een gezellig avondje in het café met een groepje Nederlandse vrienden hier :-)
Zoals velen van jullie al op Facebook hebben gezien, heb ik een heel spectaculair cadeau gekregen van Jos: een bungeejump! Ik was zelf al een tijdje aan het twijfelen of ik het wel of niet zou doen: áls ik het ooit van mijn leven wilde doen was hier toch wel de beste plek (het hedendaagse bungeejumpen is in NZ uitgevonden), maar ik wist niet zo goed of ik het wel zou durven. Jos hielp me in mijn keuze door het me gewoon maar cadeau te geven :-P Omdat ik al lang geleden twee daagjes Taupo had geboekt voor dit weekend, en je daar de hoogste water-touch bungee van Nieuw Zeeland kan doen, besloot ik de sprong dan maar meteen in mijn verjaardagsweek uit te voeren. Stijf van de zenuwen liep ik daarom op vrijdagochtend vanuit mijn hostel richting het bungee-bedrijf. Eenmaal daar aangekomen ging alles vrij snel: inschrijven, wegen, formuliertje ondertekenen dat je begrijpt dat je een sprong van 50 meter gaat maken en er een kans is dat dat flink mis gaat (en daarvoor de volledige verantwoordelijkheid neemt), nog een keer wegen, en daarna direct door naar het platform. Daar in een harnas gehesen, weer wegen, voeten super strak vastbinden, harnas nog twee keer checken en me ondertussen overhalen dat de water-touch toch echt wel de moeite was, ook al was het koud en had ik geen droge kleren bij (‘we proberen alleen je vingertoppen!’). Nou, en toen was het tijd om naar het randje te lopen… Nog even op de foto als een boer met kiespijn, armen omhoog, en toen moest het toch echt gaan gebeuren. Ik had van tevoren al gevraagd of ze me wilden duwen als ik niet sprong, want minutenlang daar op die rand staan twijfelen leek me nou ook niet alles. Zo gezegd zo gedaan, en met een klein zetje viel ik voorover. AAAAAAAAAAAAAAHHHHHHH! Met een oerkreet zoals die nog nooit uit mijn keel was gekomen viel ik dan naar beneden. Oja, daar was het water ook nog. PLONS! Wat nou vingertoppen, dat was mijn hele hoofd :-O En hups, weer omhoog door het elastiek! De hele wereld draaide om me heen, en onder me kwam een bootje aangevaren om me weer veilig naar de kant te brengen. Man, wat was dat eng, maar ook wel heel erg gaaf! Denk wel dat het eens en nooit weer is, maar ik heb het toch maar mooi gedaan! En er is bewijs, zie de foto’s en video (bedankt Erik en Carla!) :-D
Ik zou eigenlijk die middag ook nog meegaan op een zeiljacht op Lake Taupo, maar die tocht werd gecancelled door het slechte weer. Achja, ik had eerlijk gezegd ook niet zo’n zin om met harde windstoten en regen op een boot te zitten waar je niet op kunt schuilen; ik had al genoeg spannende dingen gedaan voor die dag ;-) De volgende dag heb ik wel een mooie wandeling naar de Huka Falls gemaakt. Dit is een serie watervallen in de Waikato River, een uitlaat van Lake Taupo. Over een kort stuk is deze rivier heel smal (15 meter breed vergeleken met 100 meter breed de rest van de rivier), waardoor het water met een geweldige kracht over deze watervallen geperst wordt. Met 220.000 liter per seconde stort het kraakheldere water zich hier naar beneden, machtig mooi om te zien!
Het weekendje Taupo was mijn laatste tripje totdat ik naar het Zuidereiland vlieg over een kleine maand. Ook ben ik voor het laatst veldwerk wezen doen en heb ik mijn deel van de auto verkocht aan Sky, die de andere helft al bezat. De auto heeft het dus zonder kuren uitgehouden tijdens mijn tijd hier, jeej! De komende drie-en-een-halve week ga ik me bezighouden met het schrijven van mijn stage- en reflectieverslag, want met een beetje geluk kan ik dan voor het begin van het nieuwe collegejaar afstuderen. Nog even knallen dus!
De volgende keer dat jullie van me horen zit ik waarschijnlijk zo’n duizend kilometer zuidelijker, waar de natuur nog spectaculairder is dan alles wat ik tot nu toe op het Noordereiland heb gezien. Saved the best for last!
Liefs,
Annemiek
Ps. De video’s lijken nog niet beschikbaar te zijn, dus als ze het niet doen en je wilt ze graag zien, dan zit er helaas niets anders op dan later een keertje terugkomen ;-)
-
14 Juli 2014 - 14:09
Sharon:
Gaaf verhaal weer Annemiek! Geniet van je laatste weken daar en heel veel succes met de laatste loodjes, je kunt het!
X -
14 Juli 2014 - 15:00
Trees Stens:
Ooh Annemiek, wat een verhaal, die bungee-jump, echt klasse dat je dat durfde. En dan laten duwen, brr, ik heb het filmpje ook gezien, gaaf hoor.
En nu nog even bikkelen en dan lekker vakantie, succes met de laatste loodjes!! -
14 Juli 2014 - 22:03
Oma Lidy:
Annemiek nog gefeliciteerd.Ikhad wel een mail gestuurd maar die is denk ik niet overgekomen.Wat heb je weer een geweldig verhaal geschreven.Leuk om te lezen.De tijd begint nu op te schieten.Jos is ook druk met het schrijven voor het afstuderen.Morgen begint de vierdaagse.Carla en Ria zijn er klaar voor.Ook gaan wij morgen Roos ophalen op Schiphol.Dat is ook weer een feest. Annemiek het allerbeste veel succes met je stage en veel liefs van Oma Lidy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley